Liturgia Słowa obejmuje: I czytanie, psalm responsoryjny, II czytanie, Aklamację Alleluja, Ewangelię, Wyznanie wiary i Modlitwę Powszechną.
Czytania niedzielne zostały ułożone w cyklu trzyletnim ( A, B, C ) i tak dobrane, abyśmy w ciągu trzech lat mogli usłyszeć ważniejsze fragmenty Pisma św. W ciągu tygodnia czytania są dobrane w cyklu dwuletnim. Mamy zatem rok I i II czytań powszednich.
Pierwsze czytanie jest zwykle zaczerpnięte ze Starego Testamentu i tak dobrane, by było związane z Ewangelią danego dnia.

Zaraz po czytaniu następuje psalm responsoryjny, który jest pomyślany jako modlitewna odpowiedź na słowo. Słuchamy go uważnie i śpiewajmy refren.
W niedziele i uroczystości po psalmie następujedrugie czytanie. Najczęściej jest to fragment z Listów św. Pawła Ukazuje ono realizację zbawienia w życiu Kościoła ( tzn. w naszym życiu ).
Ewangelię poprzedza „ALLELUJA” - aklamacja o charakterze wielbiącym. Hebrajskie słowo: Alleluja oznacza Chwalmy Pana i wyraża uwielbienie zmartwychwstałego Pana, który za chwilę przemówi do nas przez lekturę Ewangelii.
Ewangelię czyta (śpiewa) kapłan lub diakon, bo to on reprezentuje Chrystusa, który do nas mówi. O ile czytań słuchamy siedząc, o tyle na Ewangelię wstajemy, bo to sam Chrystus, nasz Pan mówi do nas. Postawa stojąca oznacza szacunek, a także gotowość na odpowiedź swemu Panu.
Wszyscy na początku czytania Ewangelii okazujemy gotowość przyjęcia Słów Jezusa naszym umysłem ( znak krzyża na czole), głoszenia Ewangelii ( znak krzyża na ustach ), i przyjęcia jej przede wszystkim całym sercem ( znak krzyża na sercu )
Po odczytaniu lub odśpiewaniu Ewangelii celebrans całuje księgę. Jest to gest adoracji Chrystusa obecnego w swoim Słowie. Towarzyszy temu cicha modlitwa kapłana: „Niech Słowa Ewangelii zgładzą nasze grzechy”. Słowo Boże ma moc nawrócenia, czyli przemiany mojego życia.
Gdy celebransem jest Biskup udziela błogosławieństwa Księgą Ewangelii. To znak wiary Kościoła w obecność Chrystusa w Słowie Bożym oraz znak błogosławieństwa, którego Bóg udziela wszystkim słuchającym Słowa Bożego i zachowującym je ( Łk 11,27-28 )
Homilia albo kazanie – komentarz do Słowa Bożego, aby je zrozumieć i nim żyć. Nawet w nudnym kazaniu znajdziemy zdanie, które pomoże zmienić życie. Trzeba tylko z wiarą słuchać. Nie oceniać, krytykować lecz słuchać czyli kochać.
Po homilii wstajemy, żeby odmówić wyznanie wiary. Jest to odpowiedź na usłyszane Słowo Boże.
Modlitwa wiernych albo powszechna
- wiernych: w starożytności, kiedy jeszcze przeważały chrzty dorosłych, mogli w niej uczestniczyć tylko wierni, to znaczy, ci którzy już zostali ochrzczeni i nie odbywali publicznej pokuty za poważne grzechy. Pozostali, czyli katechumeni i pokutnicy, wychodzili z Mszy zaraz po kazaniu.
- powszechna: obejmuje wszystko i wszystkich. Jest to wyraz naszego kapłaństwa powszechnego lub inaczej wspólnego. Każdy z nas przez fakt chrztu jest kapłanem. Jest powołany, by cały świat składać w ofierze Panu Bogu poprzez modlitwę i działanie.