Kruchta, nawa kościoła, prezbiterium. Te trzy miejsca - przestrzenie w kościele nie są przypadkowe. Kruchta (narteks) to przedsionek kościoła. We wczesnym chrześcijaństwie to miejsce, w którym przebywali tylko poganie, niewierzący i pokutnicy. Kruchta pochodzi od słowa kruszyć, skrucha – chodzi o skruchę, żal, pokutę za grzechy. Do nich dołączali katechumeni po skończonej liturgii Słowa. W nawie kościoła mogli przebywać tylko pojednani z Bogiem i z ludźmi, czyli wierzący, a w prezbiterium kapłani i służba liturgiczna. Wewnątrz kościoła dzieją się święte tajemnice i dlatego mogą w nich uczestniczyć ci, którzy prawdziwie wierzą. 


    W każdej Eucharystii, która celebrowana jest w kościele dokonuje się niezwykły cud: chleb i wino stają się Ciałem i Krwią naszego Pana, Jezus składa bezkrwawą ofiarę za nasze grzechy i daje siebie na pokarm w komunii świętej. To niezwykła tajemnica naszej wiary, nie do pojęcia rozumem.
Po ukazaniu Ciała i Krwi Pańskiej przez kapłana na dźwięk dzwonka wszyscy wstajemy. Dlaczego? Czym jest postawa stojąca w liturgii? Ona nam przypomina, że jesteśmy istotami duchowo-cielesnymi, między ziemią a niebem. Ta postawa mówi nam, że jesteśmy pielgrzymami, w drodze do nieba. Jest też postawą zmartwychwstania to znaczy wiary, że już teraz jesteśmy już w nadziei zmartwychwstania. Z – martwych – wstać. Nie przypadkiem pierwsi chrześcijanie nie klękali na modlitwie, ani w niedzielę, ani w okresie wielkanocnym.
   Gdy już stoimy po przeistoczeniu następuje aklamacja po przeistoczeniu. Aklamacja znaczy zawołanie, okrzyk, potwierdzenie. Są cztery aklamacje. Pierwszą część wypowiada, albo śpiewa kapłan, drugą wierni.
1. Oto wielka tajemnica wiary. Głosimy śmierć Twoją Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
2. Wielka jest tajemnica naszej wiary. Ile razy ten chleb spożywamy i pijemy z tego kielicha, głosimy śmierć Twoją Panie, oczekując Twego przyjścia w chwale.
3. Uwielbiajmy tajemnicę wiary. Panie Ty nas wybawiłeś przez krzyż i zmartwychwstanie swoje, Ty jesteś Zbawicielem świata.
4. Tajemnica wiary. Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci.
Aklamacja po przeistoczeniu to krótkie wyznanie wiary w żywą obecność Pana Jezusa pod postaciami chleba i wina, Jego Najświętszą Ofiarę i wyznanie nadziei na spotkanie Pana Jezusa nie przez Sakrament, ale prawdziwie, twarzą w twarz w godzinie Jego powtórnego przyjścia.
Zauważmy, że zwracamy się bezpośrednio do Chrystusa używając intymnej formy „TY”. Uczyńmy z aklamacji swoją osobistą modlitwę, pełną wiary, a nie wypowiadajmy bezdusznej formuły.